Zapomniani

mariusz123

Nie pamięta już nikt ludzkich twarzy
które widziane dawniej tyle razy
z ludzi zmieniają się tylko w obrazy
Które z trudem można sobie wyobrazić

nic już się więcej w ich życiu nie wydarzy
nie będą mogli już śnić ani marzyć
teraz umarli leżą wśród szarych cmentarzy
od czasu do czasu ktoś znicz zapali i się oddali

nie ważne czy byli oni wielcy czy mali
ważne,że byli i z życia korzystali jak my
kto pamięć o nich ocali zanim ktoś groby rozwali
i zniszczy stawiane z marmuru pomniki

zostaną po nich tylko listy i pamiętniki
z wielkich lub małych staną się nikim
zarosną chwastami cmentarne pomniki
nie będą pamiętać ich synowie lub wnuki
przypomną sobie gdy los ich z kraju wyrzuci

@psik

Widzę, że przyłożyłeś się trochę do poprawności zapisu.
Ale
- nieważne - piszemy razem
- po przecinku stawiamy spację
- z reguły jak się zaczyna wielką literą to kończy się kropką

No dobra ale starałeś się Very Happy

Napisze ci trochę o samym wierszu
treść zwykła - za dużo słów - mielenie - za dużo dopowiadasz
forma niechlujna - wiersz rymowany powinien mieć równą ilość sylab (tak na początek) ale przede wszystkim rytm
przestawny szyk wyrazów brzmi sztucznie - szczególnie wtedy gdy wymusza rym
rymy - hmm rymowanie podobnym rymem zbyt dużej ilości wyrazów wprowadza element nudy
powtórzenia też nie są dobre

pozdrófko

ovoc_ziemii

No cóż, ciekawy pomysł. Niestety wiersz nie jest dopracowany.
W niektórych momentach mam wrażenie, że siliłeś się na rym, co odbiło się
na ogólnej konstrukcji utworu. Czy warto? Chyba nie, moim zdaniem, treść jest ważniejsza. Dlatego nie lubię, gdy ktoś chce podporządkować treść formie, a nie odwrotnie.

Każdy z nas kiedyś odejdzie. Dlatego optymistycznie wierzę w reinkarnację.