Noc w Paryżu

mariusz123

Dzisiejszej nocy zamierzam odwiedzić
Paryż wino stoi na stole ty na dole
czekasz aż ci otworze wiem o czym
marzysz nerwowo zaciskasz palce
na klamce sprawdzasz czy jest otawrte
wchodzisz na parter biore z szafki
kieliszki i otwieram wino wlewam
je do kieliszka ty z uśmiechniętą
miną całą zawartość kieliszka
wlewasz przez usta wraz z
przełykaną śliną wędruje do
żołądka jesteś spięta lecz
nie powstrzymasz ognia
który trawi cię od środka
to wewnętrzne piekło jak
z Komedii Dantego za
każdym łykiem wznosi
się o kolejny krąg na
drugim kręgu następuje
uściśnięcie rąk i pochylenie
głów nad stołem po paru
kieliszkach decyzje powziołem
bierzesz mą reke gładze cię po
policzku zdejmujesz sukienke w
Lesie Bulońskim pierwsza stacja
po chwili wędruje w głąb Paryża
do twojej wieży Eiffla od
rozchylonych nóg aż po
sam szczyt żeby się tam
dostać musze przez kręgosłup
dreszczem iść by przekonać
się jak pięknie wygląda wieża
Eiffla twego ciała na tle
zachodzącego słońca
dotykam twego łuku
triumfalnego postawionego
z okazji zwycięstw jakie
odnosicie nad śmiercią
gdy rodzi się nowe życie
jeśli jeszcze nie rozumiesz
treści tego wiersza w łacinie
Paryż miał nazwe Lutetia-
podmokłe miejsce

@psik

Jest pomysł i ciekawe urywki ale ilość zaimków (twego, twojej, ci) oraz błędy ortograficzne, powtórzenia i literówki ciągną ten utwór w dół.
Sam zapis w formie jednej bryły również zniechęca do czytania.

pozdrófko

ovoc_ziemii

Próbowałam trochę ułożyć ten wiersz, ale to nie jest takie proste. Najlepiej, żeby zrobił to sam autor. Niektóre fragmenty są świetne, ale tylko niektóre.
Przegadałeś ten wiersz. Szkoda, wielka szkoda.