to co tli się w głowie

licorice

Muskam niepewne pewniki. A może to moje urojenia?
Lżejsza o uciążliwą gonitwę za mrzonką, czy mi lżej?

Kogoś chcemy posłuchać. Szparki na wylot.
Ciszy wciąż nie ma! Gdzie sztuka języka, który mówi cokolwiek?
Odliczanie w drugą stronę, na ich podobieństwo.

Serce klei się do kręgosłupa. Wyciągam dłonie w zimną pustkę.
Nieujęta w nawiasy wolność zawsze jest, ale nigdy nie dochodzi.
Zawsze coś stoi na jej drodze. Niektóre sytuacje trzeba polubić.

Od ochoty można tylko przytyć. Ciało, konkretnie, jest elastyczne.
Mam zamglone oczy, widzę tylko ciemne smugi. Znów złudzenia.
Na nie tabliczka... Dzielenia. Jestem kawałkiem ułamka.
Norma dopuszcza pewne dowolności jednak.
Przecież to nic, przecież to nic!

Farther away!

ovoc_ziemii

Powiem szczerze, że mam mieszane uczucia, co do tekstu.

Na początku niepewne pewniki. Nie podoba mi się taki kontrast. Dalej jest ciekawiej, ale uważaj na te zdradzieckie metafory i zapychacze. Dlaczego wstawiłaś do prozy? Dla mnie to bardziej przegadany wiersz, niż proza. Smile

licorice

Wrzuciłam do prozy bo nie umiałam tego uładzić na "wiersz". Heh.
Kurdę. Staram się, ale chyba lepiej wychodzą mi zdjęcia.

ovoc_ziemii

Nikomu nie wypadają spod piórka same klejnoty. Very Happy

A umiejętne robienie zdjęć to wielka sztuka.

Louis Corbeau · Gość

ovoc_ziemii

licorice

Luis. Czymś się kierowałam, że wrzuciłam to tu, a nie tam. Napisałam to tak jak napisałam, nie zastanawiając się, czy będzie to wierszem. Gdy chciałam z tego zrobic wiersz - nie wyszło. Ot, myśli ubrane w słowa. Co do zdjęć... Owszem wszyscy umieją PSTRYKAĆ FOTY, jednakże nie każdy umie zrobić prawdziwą FOTOGRAFIĘ. Ot, bluźnierca fotograficzny:P

Mia Wallace

Po niepewnych pewnikach starciłam chęć. Chaotyczne, nieprzemyślane, nafaszerowane drewnianymi metaforami.

licorice

Z drewna zawsze można coś wyrzeźbić :p

Mia Wallace

Jeśli ma się czym.