Zrozumienie

Aquarika · Gość

Noc
obłędnie wpatrzona w jej oczy.
Chciałaby świecić jaśniej.
Jej wyciągnięta ręka.
Nie szuka niczego,

upuściła własne życie.

Nie wiedząc czemu,
nic nie czując,
czeka z otwartą dłonią,
oczami wpatrzonymi w Księżyc.

Tylko noc może zrozumieć.
Tylko w nocy najlepiej wychodzi życie.

ovoc_ziemii

Witaj na forum, Aquarika. Mam nadzieję, że będziesz się u nas udzielać i więcej odzywać. :)
Jeśli chodzi o wiersz, mam pewne ale. Wydaje mi się, że trochę poplątałaś podmiot liryczny z nocą.

Noc
obłędnie wpatrzona w jej oczy.

Tutaj dowiedziałam się, że noc wpatrzona jest w czyjeś oczy - w porządku, obraz jakby z drugiej strony, ale dalej:

Chciałaby świecić jaśniej.
Jej wyciągnięta ręka.
Nie szuka niczego,

upuściła własne życie.

Czy nadal podmiotem lirycznym jest noc? Z tekstu wynika, że to noc wyciąga rękę i szuka i upuszcza własne życie.

Nie wiedząc czemu,
nic nie czując,
czeka z otwartą dłonią,
oczami wpatrzonymi w Księżyc.

Tylko noc może zrozumieć.
Tylko w nocy najlepiej wychodzi życie.

Tutaj tak samo. Nie wiem, czy noc jest potraktowana jako podmiot liryczny, czy trochę namąciłaś? W poezji wszystko jest możliwe. Zakładając, że podmiotem jest właśnie noc, mam wrażenie że wobec tego metafory są trochę naciągnięte, zwłaszcza we fragmentach, kiedy noc miałaby wyciągnąć rękę i czegoś szukać i tam, gdzie jest o upuszczaniu życia. Dlatego przy czytaniu przyjęłam wersję, że Ci się trochę poplątało. Od siódmego do dziesiątego wersu piszesz już jakby o innej osobie, jakby to było o człowieku.

Pozdrawiam. :)

Aquarika · Gość

Dziękuję za komentarz:)
W tym wierszu podmiotem lirycznym jest człowiek, a dokładniej kobieta, która straciła sens życia.
Opowieść o niej zaczyna się od słów: " Jej wyciągnięta ręka".
I do samego końca jest tylko ona - kobieta. Noc jest tutaj tłem, może w pewnym sensie klimatem. To noc pomaga tej kobiecie żyć. Tylko w nocy kobieta pokazuje własny ból, albo raczej jej niemoc czy niemożność podjęcia jakichkolwiek działań, nawet tych najprostszych. Peelka uważa noc za pewien rodzaj wybawienia. Tutaj, gdzie nie ma nikogo ona szuka pomocy, dlatego wyciąga rękę.
Ale ja nie o tym miałam pisać, bo to nie było pytanie o interpretację.
Jak zwykle za dużo niepotrzebnych rzeczy wypisuję.

Pytanie o to, kto jest podm. lirycz. już wyjaśniłam. Ale muszę jeszczę napisać, że ja sama mam problem z tym wierszem, a zwłaszcza z tym początkiem. No bo rzeczywiście początek mylnie wskazuje, że to noc jest peelką.
Pisząc ten wiersz ja wyobrażałam sobie tą kobietę, jak ona stoi samotnie w ciemnościach nocy i widziałam jej oczy. Wtedy od razu nasunęły mi się słowa " noc obłędnie wpatrzona w jej oczy". Teraz się tak zastanawiam, że to chyba było na odwrót - to kobieta była wpatrzona obłednie w noc.
Więc jak zacząć? Wiadomo, że słowa: "chciałaby świecić jaśniej" wykreślam. Ale co dalej. Może:
"Ona
obłędnie wpatrzona w noc"
Hmm nie wiem. Muszę pomyśleć jeszcze nad tym.
Pozdrawiam:)

ovoc_ziemii

Aquarka:) Napisz kolejny wiersz - lepszy. Jeszcze raz spójrz na temat. Ja mam np. takie coś, że zawsze nazywam - kobieta, dziecko, mężczyzna itp. Są różne sposoby, żeby sprecyzować podmiot liryczny. Nie bój się nazywać Smile

Tylko obawiam się, że tutaj by to nie odniosło sukcesu, bo i tak wyłożyłaś wszystkie karty na stół i nic nie zostawiłaś na jakieś domniemywania, tak więc jakbyś jeszcze dołożyła kobietę, to byś dobiła wiersz. A właściwie mam lepszy pomysł. Czemu nie napiszesz: ja? Ja, ja i jeszcze raz- ja. Przecież to "ja", jest bytem lirycznym i nikt go nie utożsamia z autorem, a lepsze jest od jakiejś onej i nie byłoby problemu z budową. Smile

Tylko wtedy musiałabyś przeinaczyć trochę wiersz, żeby wszystko stworzyło ładny i estetyczny obraz. Takie jest moje zdanie. Smile

cud na kiju

ovoc_ziemii

cud na kiju

Etam, bajki Ci o żebrach opowiadali, a Ty wierzysz.
Adam był przepadzity, zeżarł jabłko i robaczka i bum! Nienawykły do intruzów padł.

ovoc_ziemii

Hehe. Pękł jak balonik, nie tylko z przejedzenia, ale i z próżności.