Zapewnienie wieczności

supp

żeby uczcić zbliżające się chwile
noszę czas na rękach
chwalę przemijanie
z człowieka na człowieka

będę wlókł czas w całej długości
aż rozpłynie się w słońcu
między palcami na moje czoło
wolno zastygnie ta rozgrzana maszyna

tą oto maską straszę przechodniów
nachodzę ich
wciskam się między nóż i widelec
momentami zostawiam cząstkę siebie
innym ale tylko czasem
jestem więc
popiołem w popiele

menałe

ogólnie jest fajnie
czytam fragmentami , bo całości naraz nie ogarniam
jest w nim tak wiele
trudno powiedzieć
czy coś mi się nie podoba...

pozdrawiam , m.

ovoc_ziemii

Najlepszy jest koniec - popiół w popiele, a jednak jakoś musimy się
wyodrębniać. Kojarzy mi się ze słowami - z prochu powstałeś i w proch się obrócisz.
Jak już przeminiemy, znikną nasze historie, które są przecież niepowtarzalne.
Dlatego trzeba się cieszyć tym, że jesteśmy i skorzystać z tej formy, która daje szanse
na pokazanie różnorodności w tłumie. Peel więc kontempluje i smakuje różne chwile, cieszy się z życia.

Margot

magda gałkowska · Gość

są naprawdę świetne fragmenty w tym wierszu
początek słabiutki natomiast pod koniec pojawia się ciekawa "myśl" warta dopracowania,
"odgadanie" pomogłoby, momentami jest zbyt dosłownie

supp

W zasadzie się zgadzam, że styl kwiczy, a to wiersz sprzed miesiąca, a i dla mnie każdy miesiąc wnosi poprawki do kolejnych marmideł.
A pozdrawiam!

zupełnie nikt

kwiczy styl, czy nie kwiczy, widać wszelako, że "to" liryczne JEST i TRWA, i ŻYJE

AS

owszem, są potknięcia i przegadanie
ale istotą poezji
nie jest pisanie pięknych wierszy o niczym
u mnie duży plus
i serdeczne pozdrowienia

magda gałkowska · Gość

istotą poezji jest pisanie pięknych wierszy "o czymś"

AS

zdecydowanie treść, forma owszem,
to rzecz ważna ale drugorzędna

ovoc_ziemii

Dla mnie treść i forma stoją na pierwszym miejscu.
Wiersz to całość, nie sama treść, ani nie sama forma.

@psik

walczymy o czystą formę w poezji Very Happy