zanim skończy się remont ostatniej drogi

nitjer

on powinien każdego z nas
zabierać tam helikopterem

ochoczo wchodzilibyśmy
po sznurowej drabinie

persona zbyt pobladła
nie mogłaby nic odciąć

salutując kosą

supp

Yo, co Ci siedzi we lbie, zioms?

Nie moglem tego wiersza dopasowac, przykro mi.
pozdr

zupełnie nikt

i znowu jest Wiersz!
niech tu wszyscy przyjdą i zobaczą, jak opisana jest wizja śmierci, odejścia z tego świata
widzę każdy fragment opisanego obrazu, czuję niezadowolenie 'pobladłej postaci', kiedy musi zrezygnować, no szlag trafi, musi:)

supp

nitjer

Czasem to mi siedzi, a czasem chodzi po głowie. Tak czy siak - spokoju nie daje. Mówimy iż wierzymy, że tam będzie nam znacznie lepiej. A tak boimy się owego odejścia tam. W całej masie udogodnień z jakich tu korzystamy śmierć pozostaje nieucywilizowana. Moment przejścia jest tak trudny i bolesny choć przecież i życie tutaj bywa bolesne i trudne. Pewnie potrzeba nam znaku i innego niż ta pani z kosą symbolu odejścia. Niechby przybrało formę przyjścia nam z pomocą, choćby w formie helikopterowej misji ratunkowej. Tak sobie pomyślałem i w ten sposób zapisałem swoje o tym myśli. Dziękuję Wam bardzo za przeczytanie i wyrażenie swoich wrażeń o tym tekście. Pozdrawiam Was serdecznie Smile

Margot

Się podoba, fajny obraz. Smile

menałe

przyznaję tytuł przyciągnął
a wiersz - wciągnął
bardzo dobry Wink

Marcin

ciekawy pomysł i wykonanie, które wcale mu tu nie ustępuje Smile

misiek

w dobie katastrof lotniczych
nie wykluczam że wsiądę
uśmiechniety i nie zdążę
pobladnąć skoszony

nitjer

Dziękuję Wam za podzielenie się swoimi odczuciami. Rad mocno jestem, że utrafiłem w Wasze czytelnicze gusta. Pozdrawiam wszystkich serdecznie Smile

@psik

ja nie chcę helikopterem
chcę rakietą Very Happy

emde

Kapitalny tytuł! Potem już konsekwentna kontynuacja bardzo dobrego pomysłu. Obrazowo, bez nadsłowia, bez męczących zagwozdek. Poza tytułem warte podkreślenia salutowanie kosą.

nitjer

Psiku

Do nieba nam rzeczywiście śpieszno. Twój pomysł z rakietą więc niczego sobie. Ale znowu te przystartowe przyspieszenia, przeciążenia. Darujmy to może skołatanym ziemskim życiem duszom? Helikopterem wolniej, ale przyjemniej dolecą Wink

Emde

Miło mi, że tak pozytywnie ten wiersz odbierasz. Dzięki za tak mocno satysfakcjonujące mnie Twoje słowa.

Serdeczności Wam ślę Smile