monolog tatiany

ovoc_ziemii · Wysłany: Wto 3:15, 23 Mar 2010 Temat postu: monolog tatiany

monolog tatiany

gdy patrzę na zarys twarzy, widzę tę samą przełęcz
między bliźniaczymi graniami ust
i równie urwistą ścianę czoła – mroźną krainę
kruków, mącących źrenice kruczymi skrzydłami.
więc tak wygląda umieranie, jak gaśnięcie
ostatniego słońca na pustkowiu podłogi, jak nadzieja
na przebudzenie. nie wspomnisz już
- gdzie podziałaś się, droga tatiano,
ruska lalko

ze szlachetnej porcelany.
twoja skóra biała jak mleko, podobno smakowała
trochę jak kobieta, trochę jak dziecko.

nitjer · Wysłany: Nie 23:45, 28 Mar 2010 Temat postu:

Najbardziej podoba mi się w tym poetyckim monologu początek - pierwsze trzy wersy i zawarta w dwóch końcowych puenta. Znajdujące się w czwartej linijce tekstu dookreślenie "kruczymi" wydaje mi się zbędne.

Pozdrawiam Smile

al · Wysłany: Pon 19:53, 29 Mar 2010 Temat postu:

o, z tego "dziwnego" tekstu o Pokemonie jest kawałek;>

lubię czytać twoje wiersze.

@psik · Wysłany: Śro 20:45, 31 Mar 2010 Temat postu:

taa kruczymi wyrzuć

podoba mi sie