Moje miasto (FeF Van Rotrot)

2104

w niebie starcy plują do wspólnego kotła
czasem czuję że patrzą na nas tylko histerycy
na krawędziach dachów, rozkładają ręce

na neony nowotelu opadają sny
z ulotkami w dłoniach, mikrofonem, pochodniami
trudno zauważyć jak całujesz się w saskim

w lasach zaginęło więcej ludzi niż butelek
odchodzę od szumu tuczyć głowę fotografiami
pijane obrazki jeszcze nigdy nie były tak udane

szkoły środka rankingów są domami szarości
uciekam z nich w kontrastową czerń
bez strachu, betonowa płyta jest nawet we mnie

już nie jestem bohaterem osiedlowych dni
znane nazwiska w darmowych dziennikach
wciąż walczą z dniem o tłuczone szkło

ze strony wolumenu znów słychać zimowe wybuchy
stacja młociny

------------------------------------------------------------------
Mówię w ciemno że jestem zadowolony bo to czysty tekst. Jak ktoś jest z Wawy to będzie łatwiej czytać.

ovoc_ziemii

Jestem pod wrażeniem. No podoba mi się. Widzę tutaj pod koniec trochę grozy, może to przez to metro, kojarzy mi się z książką, dość znaną swego czasu.
I Saską Kępę lubię, jakiś czas temu byłam tam ze znajomymi na terenowym piwie i nacierał na nas szczur, ale co tam.
Czy jest sens się buntować? Ostatnio stwierdziłam, że i tak nie da się uciec tak do końca.

2104

Dziękuję Ovocku, sam się dziwię że wyszło całkiem nieźle - chociaż oczywiście małe baty zebrałem w kilku miejscach.
Z wrednym uśmieszkiem zachowam dla siebie tajemnicę "grozy" zakończenia

A co robić bez buntu ? nie, nie, nie ! nie wolno uwierzyć w przeznaczenie, nie wolno się poddać - trzeba się szarpać do samego końca.

Dziękuję za przeczytanie i komentarz

@psik

zbyt dużo obrazów

a jeśli chodzi o szarpanie - to trzeba uważać żeby całe życie nie krzyczeć z pod wycieraczki

2104

@psik

2104

@psik

2104

Są różne stopnie chcenia Smile

wychowanie i podstawy życia w społeczeństwie siedzą jednak głęboko w naszej świadomości i pojawia się "chcę ale nie powinienem chcieć" - więc na moje oko istotniejsze od chcenia jest jakiś rodzaj desperacji (nie mam na myśli determinacji), uwolnienia się (być może zdania sobie sprawy ze śmiertelności, ograniczonego czasu na realizację).

Ale to takie gdybanie - bo ja wiem że trzeba walczyć a jednak czasem wybieram na zasadzie "chcę ale nie musze otrzymać bo tak bezpieczniej"