***(jestem czynnikiem)

ovoc_ziemii

(Znalazłam ten wiersz na komputerze, to chyba pierwotna wersja wiersza, który potem na coś przerabiałam albo nie wiem.)

jestem czynnikiem zagęszczającym ulice
dopełnieniem traktów i skwerów
kiedy tak bezwstydnie rozbieram się z kolejnych warstw
równolegle zakrywając epicentrum własnego wstydu
trwam szelestem papieru

jestem nieprzewidywalnym produktem genów
o szerokim spektrum niemożności zapadnięcia w sen
bo jeszcze tyle mnie na drogach zbyt dalekich od domu
tyle mnie na drogach miejskich wrzosowiskach
i w przepaściach na stromych urwiskach

na dnie na dnie

na chodnikach w kanałach
w zdradliwych bagniskach
tyle mojego ciała

ta noc co dźwięcznie oblewa mnie atramentem i nawet ta noc
co z wdziękiem oczernia moje ręce i nawet ta piękna noc
nie zasłoni do końca żadnej z cichych klęsk
nie schowa mnie nie

misiek

dzikie wrażenia nadkoncentracji
skupienia siebie w sobie
nieodłącznie wiąże się z oddzielaniem
i wyostrzeniem widzenia otoczenia
wydłubywaniem po kawałku

Maximus

Mocne

ovoc_ziemii

Miśku, tak - jestem egocentrykiem. Ale chyba każdy tak ma, więc może nie jest ze mną tak źle?

Maxiu - masz rację, wykorzystałam ten motyw tzn. zrobiłam to, czego nie powinnam. Ten wiersz jest pierwotną wersją trzech innych.