Zanurzenie

supp

boję się ubierać
mam zasolone włosy spocone lustra
przez chwilowe próby człowieczeństwa

klonuję myśli w podziemiach kosmosu
tam gdzie architektura czaszki pozwala upaść
przybrać kształt planety
i pomieścić tłumy jako impuls czy reakcję

są pretensje a pretensje się wymienia
w lumpeksie niechcianych nastroi
panowie

oddam atrament za kilogramy samotnych twarzy
Bruegel, Picasso, malujcie- muszę z kimś pić
czasem w kimś utonąć
poznać się wzrokiem
na nowo

@psik

ten wiersz totalnie oddaje młodośc - pamiętam bywało że miałem tak samo
obawy i jednocześnie umysł tak swobodny że nie dostrzegał istniejącego horyzontu
czekanie - żeby w końcu coś się stało albo jeszcze lepiej - żebym JAM to uczynił
ech - fajne czasy więc korzystaj

supp

Ogólny dystans, dokładnie.

Dzięki, że rozumiesz i
pozdrawiam serdecznie.

supp

Odsmazam, bo jestem ciekaw innych opinii, a tak mi sie przypomnial ten wiersz Smile

menałe

odsmażanie - czasem bywa bolesne Wink

dobrze ,że się przypomniał
chyba nie czytałam

mam zasolone włosy
klonuje myśli

oddam atrament za kilogramy samotnych twarzy

taki młody a taka mądrala Very Happy

swoimi wierszami powodujesz burzę myśli
wciąż szukam odpowiedzi
dziękuję
za tę burzę

misiek

gdy patrzę w lustro
szukam w nieznajomych oczach
zdziwienia - wciąż ten sam?
sen był snem czy wciąz śnię

skupiam wzrok
uciekam od innych
poza lustrem

BlackAngel

sporo nawalone w tym wierszu
trzeba by dłużej tu posiedzieć... Smile

szkoda, że ja powywalałam swoje wiersze
sprzed dziesięciu lat, sama jestem
ciekawa jak wtedy pisałam...

zupełnie nikt

"sprzed" BA, "sprzed !!!

BlackAngel

nitjer

Dość interesujący wiersz. Dla mnie najbardziej w drugiej i ostatniej strofie. Proponuję korektę 'nastroi' na 'nastrojów'.

Pozdrawiam.