trochę -ości

niechcenie · Gość

choruję czasem
na samość
samotność
samodzielność
dzielność
ość [w gardle]

dodam, że to początki, więc proszę o szczerość, ale też wyrozumiałość Wink

@psik

dodam, że to tylko zabawa słowna bez merytorycznej głębi

pozdrófko

czekam na coś z sensem

ovoc_ziemii

Myślę, że możesz dostać oba: szczerość i wyrozumiałość. My to mamy nieskończone pokłady wiary w poetyckie możliwości każdego nowego użytkownika. Smile

Kiedyś napisałam, że samotność ma siostrę bliźniaczą samość. Smile

Fajnie, że i Ty to zauważyłaś. Uczucie samości znosi się nieco lepiej.
Właściwie to często je lubię.

Póki co, wyszła wyliczanka - to nie jest sposób na wiersz. Natomiast widzę, że zaczynasz bawić się słowami, a to dobrze wróży. Baw się nimi dalej, ale pamiętaj, że nie tylko to jest ważna w wierszu. Wiersz to wielowymiarowa gra słów, a Ty potraktowałaś go za bardzo przedmiotowo.

Brzmi ciekawie, ale dla mnie jeszcze szkic, który trzeba rozwinąć.

Pozdrawiam! Smile

Magnus Awatson

Kiedyś na lekcjach mazałem w zeszytach przeważnie jakieś twarze w sumie tak z nudów bo trzeba było zabić czymś czas słuchając wywodów teacherów. Nie chodzę do szkoły już więc nie mażę po zeszytach. Czasem jednak maże słowami i wydaje mi się, że to tak naprawdę większość e poetów robi.
Może i nie są to arcydzieła, ale kto zabroni nam bazgrania!

cud na kiju

choruję czasem
na samość
samotność
samo
dzielność
ość

Tak bym to widziała.
Niepotrzebnie powtarzać tak tę "dzielność", bo sama ładnie wychodzi z toku wiersza. A miejsce przebywania ości lepiej pozostawić w domyśle. Smile

Merotoryczna głębia nie jest potrzebna w ćwiczeniach, a takie miniaturki powinny właśnie służyć nauce operowania słowem. "Głębia" może wtedy zawadzać.