ten moment - bezwładności

al

na pustyni w pustelni
pustej poczekalni
mijam pociągi do ludzkich kości

przenikam obojętność
i gniotę ją solidnie
by nie wstać,
by nie spaść,
by miejscowo pozostać stale
bezwładnie, bezwiednie

bez emocji opisuj mi przeżycia zeszłej nocy
na rauszu akwarelami maluj tęcze
wszystko takie samo

ale to już nie jest wcale piękne

@psik

im dalej tym lepiej - cztery ostatnie wersy całkiem niezłe Razz

pozdrófko

ovoc_ziemii

Na początku trochę masła maślanego, ale wiem, że to specjalnie. Popieram - ostatnie cztery wersy są dobre, wcześniej druga strofa mało wyrazista, a szkoda, bo warto tę myśl rozwinąć lub ulepszyć.
Smile

Pisz, pisz i nie przestawaj. Ostatnio praktycznie się nie odzywam, ale wszystkich was czytam.