spotkanie

fala · Gość

brzegiem lasu, w którym kiedyś zbierało się grzyby
idę z tobą spacer powolny, leniwy
zerkam na ciebie, sprawdzam czy pamiętasz jeszcze
jak kiedyś łatwo nam było rozmawiać

trzymam cię za rękę, żeby się nie zgubić
w tym wszystkim, czego nie mam ci do powiedzenia
od tych pytań, których ci nie chcę zadawać
potykam się o własną pewność

patrzę ci w oczy, żeby znowu dostrzec
ten zapał, którego mi czasem brakuje
czując ciebie obok, milczę o moich troskach
czując podmuch wiatru, ty milczysz o szczęściu

schylam się, zrywając krwawe maki
ty zrywasz niespiesznie ulotne dmuchawce
splatamy w ciszy wieniec zrozumienia
idąc wolny spacer naszą drogą donikąd

@psik

Witam fala na lawinie

widać od razu, że to twoje pierwsze dziecię - poprawnie budowana opowieść
moje uwagi to
- w pierwszym wersie zmieniłbym "zbierało się" na zbierałam lub zbieraliśmy
- krwawe maki - niepotrzebnie to krwawe bo maki zawsze są czerwone
- ogólnie wydaje mi się mocno przegadany

czekam na następne

ovoc_ziemii

Zgadzam się z uwagami @psika. Wiersz, choć ma swój urok - przegadany. Jest ciekawa opowieść, ale nie ma miejsca na małe dociekanie, jakąś zagadkę.

Pozdrawiam.

menałe

ma swój urok ;)

pozdrowionka , m.

@psik

ovoc_ziemii

I ten splagiatował. Szkoda gadać... nieźle grzebał na forum.