proza klasy B

Marcin

każdy dzień zabiera mnie ze sobą
ciągnie brudnymi korytarzami

schodząc po stopniach myśli
trzymam się przekreślonych pojęć
nie patrzę w przyszłość
nie golę się wieczorami

stwarzam moje drugie ja
ale i ono runie
w przepaść czynów dokonanych

ovoc_ziemii

No rzesz! I mi się nie chce ostatnio golić.

Dobrze się czytało. Poza tym zaciekawił mnie tytuł. Ja mam zawsze problem
z tytułowanie, a Twoje tytuły są często pomysłowe i obiecują, że to będzie
ciekawy wiersz.
Mam uwagę odnośnie ostatniej strofy. Widziałabym ją trochę inaczej.
Bo właśnie ta ostatnia strofa trochę zepsuła wiersz. Nie chodzi mi
o jej sens, ale ujęcie myśli. Drugie ja - ile razy to już było. Z drugiej strony
nic się nie stanie, jak będzie po raz kolejny, ale zawsze można choćby
pobawić się słowem i stworzyć różne kombinacje, zwłaszcza że jest tutaj
duże pole do tego.
Mogieeee???? Smile

))

misiek

z czasu przeszłego niedokonanego
do czasu przyszłego dokonanego
przepuszczaja tylko ogolonych na gładko
Very Happy

Marcin

dzięki za komentarze Smile

Misiek -

Troy - pomyślę nad Twoją propozycją, ale dokonane raczej zostawię, bo w tym tekście czyny doskonałe a czyny dokonane to całkiem inna bajka, choć nie miałbym nic przeciwko temu, żeby było to jedno i to samo... Smile

@psik

to smutny przekaz
kojarzy mi się z wewnętrzną samotnością
na tyle przynajmniej do mnie przemówił

Marcin

dobrze Ci się kojarzy... dzięki piękne za odzew Smile

ovoc_ziemii

Marcin

Dzięki, że zaszalałaś Smile

OK, to Wersja optymistyczna for Troy:

proza klasy A

każdy dzień zabiera mnie ze sobą
prowadzi czystymi korytarzami

schodząc po stopniach myśli
trzymam się określonych pojęć
spoglądam w przyszłość
golę się wieczorami

stwarzam moje drugie ja
na wzgórzach czynów doskonałych