pomarańcza

misiek

wypełniony ciszą i nieobecnością
obiera pomarańczę palce chłoną słodycz
miękką jędrną skórkę rozchyla delikatnie
dzieli cząstki zakwitające aromatem

by nic nie uronić zlizuje ściekające
po brodzie kropelki soku i delikatnie
nadgryza wsysa się w środek szybko i szybciej
zagłębia by posiąść objąć pochłonąć całą

niezaspokojony a wszystko przez ten zapach
który przywołuje wspomnienie z przeszłości
skórek kropelek innych pragnień i smaków

@psik

myśle że napisany w pierwszej osobie byłby bardziej osobisty
przyznam się że jak zobaczylem tytuł to mnie zaciekawił bo sam napisałem kilka sztuk o tym tytule - tylko że moje pomarańcze były bardziej metafizyczne
tutaj stanowczo za dużo czasowników
cząstki zakwitające aromatem - ????????

ovoc_ziemii

Zgadzam się, co do napisania wiersza w pierwszej osobie - wtedy tak jakoś
lepiej się je czyta, ale to Twój wybór. Smile

Niezły erotyk, podoba mi się.

Margot

Ładnie, erotycznie.
Protestuję przeciwko dwóm metaforom:
"palce chłoną słodycz"
i "cząstki zakwitające aromatem".

Margot

Czy można dotykiem poczuć słodycz, no powiedz?

ovoc_ziemii

Jakby się czepnąć, to palce chłoną słodycz, ale niekoniecznie czują ją
jako słodycz.

misiek

chłoną, chłoną zapewniam
są zachłanne i nieposkromione
w swojej zachłanności
gorączce poszukiwania
słodkich miejsc
Very Happy

a co do zakwitania aromatem
no cóż, skoro uczucie zakwita
dlaczego aromat miły sercu
nie mógłby od czasu do czasu
zakwitnąć pod palcami
na słodko
Very Happy

Margot

OK, słodycz i zakwitający aromat są w końcu w odbiorcy a nie w przedmiocie. Very Happy

misiek