poeta jak lody na patyku

Margot

niżesz w różaniec kolejnego wiersza
słowa tańczące z własnymi cieniami
topniejesz od ich wyobrażonego żaru
nikt nie zsyła anioła co
połączy je ze światem
głucha idea miłości
obiecuje wieczne czekanie

ovoc_ziemii

Poeta jak lody na patyku - ogólnodostępny, tani, uniwersalny.
Poezja jest wszędzie. Ostatnio przeczytałam w jednym felietonie,
że dziwnym zjawiskiem jest to, że tak wiele osób pisze, kiedy uzyska
dostęp do netu, wszyscy chcą spróbować swoich sił.
Ale jak mało ludzi czyta czyjeś wiersze, nie próbują zrozumieć
klasyki - ale oni piszą poezję. Nie czytają poezji - ale oni piszą poezję.
A wiele jest takich zapomnianych słów, których nikt nie chce
czytać, zrozumieć.

Moja wizja, choć pewnie zupełnie odmienna od Twojej.

Margot

Zajęłaś się tylko tytułem, jakbym napisała tylko to jedno zdanie. A reszta ?

ovoc_ziemii

To też odnośnie reszty, Margot.
Widzę człowieka, który tworzy swój własny świat,
zdanego na siebie, zamkniętego w klatce swoich słów.
I tylko on wie, co w nim siedzi.

Mia Wallace

...obiecuję wieczne czekanie.