Płaszcze i lizaki

Gnostyk

Płaszcze i lizaki

Panowie w drogich płaszczach

i panienki z lizakami,

przechadzają się bezczelnie

między stoiskami.

W przysklepowych kawiarniach

spragnionymi spojrzeniami

ubijają interesy

ponad stolikami.

Myśli brudne tak jak dusze,

kupują chwilę uniesienia.

Patrząc prosto przed siebie,

sprzedają się z rękami w kieszeniach.

Panienki z lizakami

wracają do domu,

wchodzą po cichutku,

zamykają się w pokoju.

Nie jedzą kolacji

tylko cicho łkają,

te nowe błyskotki

i tak nic nie zmieniają.

Panowie w drogich płaszczach

wracają do domu,

witani od progu,

przez stęsknione żony.

Siadają do kolacji

z brudnymi rękami.

Patrzą na córki

Panienki z lizakami.

@psik

sam nie wiem co o tym myśleć hehe sam mam drogi płaszcz

witam na forum i mam prośbę - pisz zwrotki bez wolnej linijki pomiedzy wersami - wiesz wtedy łatwiej sie czyta i lepiej wygląda

wierszyk dośc oczywisty i napisany bez polotu

DżejDżej

Tu się nie popłakałam. Czytało się tak jak się siusia: szybko i łatwo, a gdy się skończy, ma się poczucie spełnionego obowiązku. Tematyka ciekawa, ale forma trochę kuleje. Dlaczego? Chyba zbyt irytują mnie te klepate rymy w odniesieniu do tematyki nastoletnich prostytutek. A może się czepiam.

Gnostyk