Panowie literaci

Bożydar

Znawcy sztuki słów, tak zwani panowie literaci
zasiedli wspólnie by oceniać znów,
tych którzy chcą się wbić na wyżyny Parnasu,
kto godzien jest zaszczytnego miana;
(zaszczytnego w ich własnym mniemaniu).

Słudzy muz i Jaśniejącego wybrali w ciemnej sali,
po dyskusji zażartej (bez mała za łby się brali),
kto wraz z nimi zasiądzie, już w przyszły piątek
u Mouseionu schodni, około godziny dziewiątej.

Później, w kolejnych opróżnianych butelkach
poszukiwali prawdy, a gdy ta stała się nazbyt ciężka,
by utrzymać się na nogach, a nawet na rękach,
usłużni taksówkarze strudzonych twórców odwieźli,
gdy Różanopalca rozkochiwała w sobie świerszcza.

(jak mawia mój znajomy dozorca:
wyraz literaci pochodzi od literatki;
czary współczesnych czcicieli Dionizosa).

@psik

wydaje mi się że pomyliłeś literatów z krytykami literackimi

misiek

http://www.youtube.com/watch?v=yWRXiBnDT8s

no comments

Bożydar

@psik

A teraz o wierszu - nie wiem co powiedzieć
jedyna rzecz która mnie zainteresowała to
stała się nazbyt ciężka,
by utrzymać się na nogach, a nawet na rękach
resztę można spłukać

literatką

Marcin

już tyle o tym napisano, że teraz czytelnik wymaga czego naprawdę innego...

Tempeltuttle

Widzę, że szacowny PL już wyraził wcześniej swą dezaprobatę dla komentujących arcydzieła literackie.

Bożydar

Są komentujący i komentujący, komentarze i komentarze...

ovoc_ziemii

Prawda jest taka, że krytycy i literaci nie mogą bez siebie żyć, bo świetnie się uzupełniają. Przykład z naszego forum, nieco mniejsza skala zjawiska - wiersz bez komentujących będzie martwy, komentarz bez wiersza będzie bez znaczenia.