***(nocą)

@psik

nocą cisza urasta do obrzędu
spływa z wygaszonych okien
pokruszonego na gwiazdy słońca
roztrzaskuje się o asfalt

zgasłe źdźbła trawy
nic nie donoszą

nikt nie porusza ustami

ovoc_ziemii

@psik, atakuje mnie ta fraza: spływa z wygaszonych okien pokruszonego na gwiazdy słońca, heh.
Wynika z wiersza, że podryw dziś się nie udał. Very Happy

@psik

też tak można przeczytać Smile

cud na kiju

zgasłe źdźbła trawy
Przekombinowane, wyciąga rączki do kiczu.

@psik

nie sądzę

cud na kiju

@psik

ale zgasłe źdźbła to już rzadkość

cud na kiju

Nie w poezji netowej.

supp

Zgasłe źdźbła to rzadkość w poezji jakiejkolwiek. Nie? Przykłady poproszę.
Epitet "zgasły" jest faktycznie oklepany i teraz już wszędzie brzydko wygląda i nadaje pejoratywności rzeczownikowi (przez powielanie, schematy itd. już się ma takie uczucie "kiczu"), ale to dygresyjnie mówiąc i nie nawiązując do wiersza.

@psik

supp

Przekombinowane w sensie (jak domniemam i tylko wg mnie) zamiast zostawić same źdźbła trawy, na siłę został dodany przymiotnik... gdyby nie był oklepany pewnie by nie padło stwierdzenie, że "przekombinowane".
Tak się mnie wydaje.

@psik

kurde zasialiście we mnie ziarno niepewności (ale kicz) Very Happy

cud na kiju

Wypraszam sobie szantaże, bo zejdę z kija i się zamachnę!

(Resztę objaśnię jutro, teraz padam.)

Margot

Wiersz o zapadaniu zmierzchu właściwie, pomimo tytułu. Lubię, kiedy autor namawia mnie do wyobrażenia sobie świata przedstawionego w utworze. Wystarczy trochę wyobraźni i pamięci, a "zgasłe źdźbła" stają się w pełni zrozumiałe. Jeszcze przed chwilą odbijały jakies światło, świeciły, a teraz, kiedy stała się noc, przestały, a więc jest tak, jakby zgasły.
Do mnie Twój wiersz trafił. Podoba mi się, że mówisz o ciszy opisując jednocześnie mrocznienie świata. Fajnie się ta cisza mieni i zamienia z ciemnością.

@psik

miło mi Margot

przypominam sobie że próbowałem odpowiedzieć co w trawie piszczy nocą