" Nieludzka Ziemia "

LittleDragon

2009-10-14
... w hołdzie którzy przeżyli, pamięci którzy pozostali ...

w noc zimową wydarli z objęć matki Polski
z dobytkiem niesionym w dłoniach
zmierzali pośród szpaleru gwiazd czerwonych
i wzroku pogardy ku bydlęcym eszelonom
w podróż bez końca

myśli o powrocie przebite sowieckim bagnetem
w ostatniej skardze wzleciały do Boga
rozdmuchane syberyjskim wiatrem
za niebosiężnym Uralem

nasze dłonie grzebały
dzieci, braci, rodziców, starców
wycieńczonych głodem i katorgą pracy
w wiecznej zmarzlinie Ałtajskiego Kraju
spalonych stepach Kazachskich

promyk wolności odszedł z Andersem
ku ogrodom Semiramidy
wreszcie i my po latach morderczej tułaczki
powróciliśmy w ramiona rodzinnej matki

ileż cierpienia i modlitw
w nadziei by dożyć choć jutra
ileż istnień przepadłych bez wieści
to krzyki nasze nieme przez lata
ileż ich zamknęliśmy w grobach bezimiennych
i pomnikach z kamienia

możemy wybaczyć
lecz prośmy Boga by przebaczył
Nieludzkiej Ziemi

Dragon

meliska

oj popłyneła mi łezka i ciarki przeszły po plecach ,lubię takie wiersze

LittleDragon

Tx meliska. co więcej mogę napisać?

meliska

tak bardzo proszę

ovoc_ziemii

Podoba mi się Smoku. Dawno nie wklejałeś. Przerwy chyba dobrze robią.
Nie mam ani jednej uwagi do zapisu, biorę wszystko takie, jakie jest
i już, o.

LittleDragon

meliska cieszy mnie fakt, że Odebrałaś to osobiście, ja czytając sprawozdania ludzi, którzy przeżyli Gehennę tez włosy stawały dęba.

Troy no cóż mogę rzec? nie robię już w "Hurtowni wierszy" Twisted Evil

cieszy mnie to co Piszesz, bo po mimo patetyzmu jaki bije z tego utworu, co nie jeden podkreśli, taki miał być, prosty i wzniosły. Odsączony od metaforyzmu, który czasami w ogóle jest niezrozumiały. Dzięki za słowa.

ovoc_ziemii

No właśnie wcale nie ma tu patosu.