muzyka

al

nie mogłam się zdecydować czy go tu dać czy nie
ale dobra, raz koziego...
_______

zapominam o marnych szczegółach
zwykle dających mi szczęście

rozgoryczona
z wrzaskiem zapisuję swoje życie
w blaszanych talerzach
kilku bębnach
przytłoczonych dźwiękach

koło mnie mężczyzna
z niskimi problemami
zrzeka się wolności

i mały chłopiec
w elektrycznym transie
opisuje swoje patologie

a z nami kobieta
wyzbywa się wszystkiego
jakby rozbierała się
na pustej ulicy

współgramy ze sobą
choć krzyczymy odrębnie

stapiamy się w całość

ovoc_ziemii

Widzę awanturę rodzinną, jak dla mnie to ciekawe ujęcie.
To jeden z tych wierszy, z których można czerpać i tworzyć dalej.
Zachowaj sobie ten pomysł też na przyszłość.

al

@psik

to jeden z twoich lepszych wierszy

ja tu widzę parę

ovoc_ziemii

al

carceris

Och, Troy, dokładnie! Kurczę, jeszcze mi się tak nie przydarzyło.
Dokładnie tą samą scenę 'Ostatniego dzwonka' przypomniałam sobie po przeczytaniu tego wiersza. Utknęła mi ta scena w świadomości na chwilę, a potem zaczęłam czytać komentarze i kurczę, widzę, że nie tylko mi się tak skojarzyło.

I to jest już ogromny plus - wiersz niesie wiele interpretacji, pomimo, że nie ma zagmatwanej struktury. Lubię, kiedy tekst wywołuje obrazy i dosyć płynnie je opisuje - jednak nie przesadzając ze szczegółami.
Jednak ja chętnie zobaczyłabym ten wiersz z mniejszą ilością enterów. Nie wiem, jakoś nie lubię, kiedy strofy są tak krótkie, a jest ich tak wiele. Ale to tylko moje zdanie, myślę, że bardzo wielu się z tym nie zgodzi - być może i Ty. Wink

al

ovoc_ziemii