laleczki

ovoc_ziemii

Krótkie tchnienia – małe teatry,
dialogi urwane, mierzone na czas.
Budka suflera pusta od dawna,
wyrzucę słowa na wiatr.

Własne podium – wysokie góry;
z Mount Everest ukochaj świat.
Zmierzch rozkurczy czarne źrenice,
zostanie z godnością nam spaść.

Scenarzysta trzyma cienkie niteczki,
układa sztuki bez drugiego dna.
Co znaczy los szmacianej kukiełki,
porcelanowe pragnienia w jej snach.

Bezimienni, czekając na jeden werdykt
odwlekamy na później nasz strach.
Błądzimy, tańczymy, kreślimy plany,
dopóki orkiestra nam gra.

czerwiec 2008

Nie mogę sobie poradzić z ostatnim wersem.

Magnus Awatson

Ostatni wers
"dopóki ktoś jeszcze złudzenia ma"

Troy (w ogóle dlaczego taki nick ovocowa?) z rozmowy znam motywy napisania wiersza
w moim przekonaniu kukiełkami stają się ci co świadomie bądź nie wchodzą w takie gierki
zdarza się, że kukła próbuje stać się "kukiełkarzem" i to dopiero niezłą komedia się robi
puki sprawa nie jest warta świeczki wolę oglądać takie teatrzyki
o ile są w miarę ciekawe hehe

pozdrawiam

ovoc_ziemii

Nieeee Awi, nieee. Spójrz na datę.
Tamten wiersz to nasciturus jeszcze.

Magnus Awatson

ale pasuje hehe
i nie tylko do tego scenariusza
no a nie zwróciłem na datę uwagi specjalnie

ovoc_ziemii

Chciałeś powiedzieć, że mój wiersz jest uniwersalny, hehe. Zastanowię się nad Twoim wersem.

Magnus Awatson

ogólnie temat teatru jest uniwersalny do wielu sytuacji
powiadają, że życie jest jak teatr
no może to kiedyś było dziś to raczej jest nowelą Razz

ovoc_ziemii

Dla naszej DżejDżej - telenowelą, ale Ty jesteś nie w temacie. Very Happy

@psik

Mount Everest jednak użyłbym formy odmienianej Mount Everestu
sny są wciśnięte tylko dla rymu i nic nie wnoszą

wróce tu jeszcze pomysleć nad końcem ale nie dziś