Konfesjonał na scenie

supp · Wysłany: Nie 23:50, 22 Mar 2009 Temat postu: Konfesjonał na scenie

miałem nie mówić
tajemnice w pudle
dysonują
każdym pchnięciem w klawisz

cała sala cenzorów zagłusza
więc niedomówienia
drapieżnej krtani
i niedorzucony minor
dla siebie
przy mikrofonie

bis, bis, bis!
gdy stoję na fortepianie
instrumencie jawnej spowiedzi

mam w oczach
wasze owacje
zaraz nowy grajek wejdzie na scenę
więc mimikra
wśród maszyn wyfrakowanej publiczności

lapidarnie
wyklaskany ze sali
znikam w marmur

Mia Wallace · Wysłany: Pon 13:43, 23 Mar 2009 Temat postu:

gdy stoję na fortepianie
instrumencie jawnej spowiedzi

tak zacznij...

ovoc_ziemii · Wysłany: Wto 12:53, 24 Mar 2009 Temat postu:

Niezły wiersz, Supp. Naprawdę grasz na fortepianie?
Podmiot liryczny okazuje emocje przez muzykę, właściwie nie mam nic więcej
do powiedzenia niż to, że zawsze ciekawi mnie o czym myśli grający,
czy skupia się na nutach, czy też bardziej na czymś, z czym utożsamia
utwór.

supp · Wysłany: Wto 13:07, 24 Mar 2009 Temat postu:

Niestety nie gram na fortepianie... dlaczego wszyscy uważają, że wiersz jest ładunkiem emocji grającego? Coś chyba źle przedstawiłem, bo to i tylko figura/metafora być miała. No ale tak też być może, to już wasze interpretacje.
Pozdrawiam.

ovoc_ziemii · Wysłany: Wto 13:10, 24 Mar 2009 Temat postu:

Można widzieć peela jako "instrument", wtedy ładnie obrazuje pierwsza strofa,
ale jakoś tak wolę widzieć po swojemu.

Mia Wallace · Wysłany: Wto 13:21, 24 Mar 2009 Temat postu:

Supp... jeśli chcesz, by czytelnicy interpretowali Twoje wiersze tylko i wyłącznie według Twojego pierwotnego (nieomylnego) zamysłu... to proponuję pisać Tobie do tzw. szuflady bądź zaniechać w ogóle.

supp · Wysłany: Wto 13:31, 24 Mar 2009 Temat postu:

Nie, nie... nie chcę mojej interpretacji wśród czytelników, czemu tak uważasz? To się mija z celem, jeśli bym tak chciał musiałbym się na prozę przerzucić.
Ja się po prostu zdziwiłem częstotliwością tej samej interpretacji, i wcale mnie nie przeszkadza.

supp · Wysłany: Wto 13:36, 24 Mar 2009 Temat postu:

Równie się mija z celem wywracanie treści na nice, interpretacja jest dowolna jednak byleby były podwaliny/sens tego co autor chciał i kierunek myślenia. Reszta zależy od czytelnika.
Pozdrawiam

ovoc_ziemii · Wysłany: Wto 14:05, 24 Mar 2009 Temat postu:

Niby odkąd opublikujesz wiersz, oddajesz go czytelnikowi,
ale ja doskonale rozumiem to, że czasem korci, żeby dorzucić swoje
trzy grosze do interpretacji czytelników...tacy już jesteśmy i nic nie wnerwia
bardziej jak niemoc innych w odczytaniu zamysłu autora. Ale cóż...tak to już
jest Wink