I znów przyszedł Raczek

Snowboarder

Liście letnią radością tańcują na drzewach.
Cieszą się bliskie serca, świat wokół się cieszy.
Chociaż nie pamiętasz już, jak pierwszy się spieszył
Twój świt niepowtarzalny - i znów cię ogrzewa.

Świeża ta woń po deszczu, a rześki owiewa
Błękitną sukienkę wiatr. Są szczere uśmiechy
- W nich radość jest wzajemna - i piękno kobiety,
Co kwitnie z roku na rok i piękniej dojrzewa.

Wsłuchaj się w śpiew słowika, jak nuci dla ciebie
Dla anielskich melodię - dla mądrych - iskierek.
W nich życzliwość prawdziwa i wspiera w potrzebie.

Niech nie wedrze się nigdy rozbitych lusterek
Klątwa siedmiu, trudnych, lat. Niech z gracją, jak źrebie,
Miłość wypełni serce - ona nie zniszczeje !

(jest to sonet życzeniowy dla mojej Przyjaciółki)

Maximus

Snow -wyznanie i romantyzm pierwszej wody.
Forma bez zarzutu. Treść??? Niech wypowiedzą się damy. One lepiej czują wyznania miłości.
"klątwa siedem trudnych lat" - może chudych?, a może kryzys po siedmiu latach?

Snowboarder

Dzięki Max Smile

Klątwa siedmiu trudnych lat - miałem na myśli to, że gdy zbije się lustro, to zabobon ostrzega przed nieszczęśliwymi siedmioma latami.