dyplomatyczna noc

menałe

nieśmiałe dotknięcia
wędrują ciekawością
zaskoczone skradają się
z oczekiwaniem
dotykając jak strun
drżę z cichym dźwiękiem
półprzymkniętych oczu
zapachu skóry
poczuć miękkość dłoni
lubieżnie wokół wodzić
ustami dotknąć lizać ssać
niecierpliwe krążyć mocniej
napięta szybciej oddycham
wytchnienie

@psik

menałe

lubię jak się "poznęcasz" hihi
może go jeszcze podszlifuje .... :P

@psik

LittleDragon

Zabrakło rozbicia na strofy, Zbyt zlepione wszystko i się zamazuje. Taki mały erotyk, zapis chwili przed........ a może Udawanie? 8)

ovoc_ziemii

A mi tu brakuje szwów. Mam wrażenie, że kolejne wersy w utworze, zamiast przechodzić ładnie w siebie, są rzucone od tak; wyliczone.
To jeszcze nie wiersz. Moim zdanie to dopiero szkic, na podstawie którego można napisać wiersz.

nieśmiałe dotknięcia
wędrują ciekawością
zaskoczone skradają się
z oczekiwaniem
dotykając jak strun

Wydaje mi się, że te nieśmiałe dotknięcia jednak wykonują za dużo czynności. Właśnie tutaj zrobiła się wyliczanka. Jeśli chodzi o ostatni wers - jest metafora, ale zobacz, po co uformalniać metaforę słowem jak? Czytelnik wie, że to wszystko jest przenośnią. Słowo jak podkreśla tylko samo istnienie metafory, a nie samą w sobie metaforę. To jakbyś patrząc na kremowy talerz krzyczała i przekonywała, że ten talerz nie jest biały, że ma jakiś kolor. A przecież nie musisz krzyczeć, że talerz ma kolor, czytelnik sam to zobaczy i nawet to, że jest kremowy.
A wracając do dotknięć, dałaś im za dużo przymiotów.

drżę z cichym dźwiękiem
półprzymkniętych oczu
zapachu skóry

Tutaj się coś pogmatwało. Fragment, jak dla mnie, brzmi bardzo nielogicznie.

poczuć miękkość dłoni
lubieżnie wokół wodzić
ustami dotknąć lizać ssać
niecierpliwe krążyć mocniej

Tutaj znów wyliczanka. Przeszkadza mi także forma bezokolicznika. Przez to te wszystkie słowa zamiast we mnie, trafiają obok.

napięta szybciej oddycham
wytchnienie

Tutaj znów zmiana osoby. Nie jest dobrze tyle razy zmieniać osobę w wierszach, a jednak gramatyka, której używa autor, bardzo wpływa na rozumienie odbiorcy. Brak pomysłu na puentę.

Jak już wspomniałam, wiersz się rozsypuje i niestety ledwo stoi na nogach.

Pozdrawiam.