Doppelgänger II

hollowed man

znienawidzony bracie wyglądasz inaczej
mamy wspólne źrenice tylko nocami
chodzisz po mieście ze szklanką wódki
śpię i twoje imię wybudza wspomnienia
o kimś kto był prawie mną do czasu gdy był

znowu wlekli cię zostawiłeś na chodniku
swój ślad bo przecież istniejesz tylko tam
gdzie skowyt gdzie policzek drąży łza
zamknięty na oddziale opętanych myślą
że urodzili się źli bo bóg tak chciał

skurwisz się bękarcie bo taka jest istota
mówienia nie tak brak się cię że i cokolwiek
dobrze wiem na kolanach będziesz łkał
przepraszam za czyny lub czynów brak
za to cię najbardziej nienawidzę bracie

jesteś jak dżdżownica
ilekroć cię odetnę
okazuje się
że to ja
to ja
ja

supp

Świetne i czyste, tylko ten rym w drugiej strofie... po prostu go pominę.

ovoc_ziemii

Podobno jest tak, że jeśli człowiek nie szanuje samego siebie,
inni ludzie też przestają go szanować, to nie jest prawda.
Może peel nienawidzi sam siebie, ale zawsze
znajdzie się ktoś, dla kogo peel będzie bliski. Nie ma złych ludzi, nie ma.
Są ludzie dobrzy, albo nieszczęśliwi, jedno z tych dwóch.
Złych ludzi nie ma.

misiek

@psik

Tempeltuttle

dr. Jackyll i Mr Hyde. Typowe rozdwojenie dla uzależnionego peela. Który to już odwyk? Szacun ...

misiek

kyoks

niby bolesny. peel ubliża sobie ale tak naprawde prosi o współczucie. mnie nie rusza,zwłaszcza że warsztatowo przypadkowy rym, przegadanie, końcówka patetyczna.