Człowiek pochodnia

supp

strzała rzucana z ręki do ręki
namiastką skrzydeł
w czterech ścianach
nie poznaję co książka co broń, kula
Retoryki Arystotelesa latają, krzywią się i drą
trzepocząc kartkami przez spirale kurzu

czasem z łuku i drzazg
próbuję odtworzyć drzewo
stopić dźwięki głośniejsze
trochę lasu i polnych traw mieć
w śliskiej gładkości świateł
żarówek

siedzieć i myśleć
wybuchnąć zgromadzonym tym
co trawi

ale w ścianach niewymordowane głosy
mordowanych
pilnują
bym nie uciekł w płaszczu
jako jedna z cisz

Marcin

jeden z tych wierszy, do których wrócę,
bo warto

ps.
wybuchnąć zgromadzonym tym / co trawi - coś mi tu zazgrzytało,
tak na pierwszy rzut oka

supp

Cieszę się, że spodobał.
Pozdrawiam serdecznie!

@psik

siedzieć i myśleć
wybuchnąć zgromadzonym tym
co trawi

faktycznie mógłbyś coś z tym zrobic!!!!!!!!!!!

supp

Przeczytaj na głos...

A ogólnie jak tekst?

@psik

czytałem na głos - przenieś ewentualnie "tym" do następnego wersu
wiersza nie ma co się czepiać
zawsze można oczywiście napisać ciut prościej i ułożyc staranniej