Ciała lotne

supp

ostatniej nocy rozmawialiśmy
o zaświatach
wtrąciłaś nieco żartobliwie -
że jeśli umierający
widzą na końcu drogi
białe światło
to powinniśmy raczej mówić
o zaświatłach

ale ja
nagle ja
zawędrowałem bardzo za daleko
o jedno piętro strun za wysoko
podniesionego podniebienia
ale nie tak błękitnie
jak wskazuje jego imię
i język

i pomimo niekulturalnie przerwanej
nici porozumienia
przyszłaś na pogrzeb
podglądać ptaki i
czasem się uśmiechnąć
na pogodę
wtrącić –

pogoda jest świetlna słońce dziś
waży tyle co kosz owoców -

ale ty
nagle ty
nie byłaś pewna
odchyliłaś żaluzje
jak usta

i słowo stało się dwoma
a ciała stały się parą

ovoc_ziemii

Czytając sam tytuł ciała lotne widzę wielki okrągły balon, wypełniony helem. Później pomyślałam, że musi to być wiersz z powinowactwem do chemii lub kosmosu. W pewnym sensie się nie myliłam. Very Happy

o zaświatłach
Świetna gra słowna! Zaświatła to ciemność.

i słowo stało się dwoma
a ciała stały się parą
To fajnie koresponduje z tytułem - jak dwa atomy tlenu - O2 - one nie mogą być osobno, wolny tlen. Podoba mi się to.

Nie biorę go dosłownie - widzę w nim potrzebę wolności, ale nie samotności, wolności.

Smile