chmury

al

nie będę wspominać bo po co i na co
dlaczego gwiazdy czy księżyc
co one ze mną i ja z nimi i czemu one
mają myśleć mówić kierować i krzyczeć
dlaczego kradnę im pracę

zbiegam ubiegam zabiegam
próbuję po prostu uciekać
tak wyszło że wyszłam
a teraz latam z innymi po niebie
jedynym nie dla aniołów

supp

Nie rozumiem.

al

hm, nie wiem czy wyjaśniając nie narzucę swojej interpretacji...
no to po kolei postaram się wyjaśnić mój punkt widzenia:p

nie będę wspominać bo po co i na co
tu podmiotka decyduje się po życiowych przejściach i milionach nieprzespanych nocy stanąć w końcu na nogi i wziąć się w garść

dlaczego gwiazdy czy księżyc
co one ze mną i ja z nimi i czemu one
to mi ciężko tłumaczyć, ale jak już muszę to ogólnikowo. kiedy ludzie się rozstają łączy ich to, co się nie zmienia - gwiazdy i księżyć (tak, nad gwiazdami można by się tu zastanawiać, ale dobra)

mają myśleć mówić kierować i krzyczeć
dlaczego kradnę im pracę
potraktowałam światło gwiazd/księżyca jako krzyk, podmiotka jest wyraźnie zdenerwowana

a ostatnia zwrotka, już nie będę kopiować, opowiada - co tu mówić - o śmierci. ostatnio spotkałam się z ciekawym spojrzeniem na chmury. chłopak pisał, że chmury to ludzkie dusze, dlatego mają różne kształty...
i to by było na tyle, ale każdy ten wiersz może odebrać inaczej... Wink