bezdomni: nadzieje

Tempeltuttle

wiersze rodzą niedorozwinięte,
w pustostanach nie palą się lampy,
sprzęty potrzebne inaczej zarastają w lombardzie;
nawet głód już nie doskwiera,
wrażliwi nie muszą chodzić do kin.

chłoną szum miasta, przeciągający w obce,
w nich społeczności, konflikty i zieleńce;
znamiona opadających brwi
zanoszą się rzęsiście pod ratusze,
fotoplastykony nie ulegają konserwatorom.

embrionalnie zasupłani powtarzalnością chwil,
prześlizgują podarte płaszcze nie skrywając rezygnacji;
myśli goreją w stęchłych kartonach.
już nic, nic już nie będzie, wybiją godziny;
poeci, jak one umierają pierwsi.

ovoc_ziemii

Miło Cię w końcu poczytać!

Tak sobie myślę, że odkryłaś fajną myśl.

wrażliwi nie muszą chodzić do kin.
chłoną szum miasta

myśli goreją w stęchłych kartonach.
już nic, nic już nie będzie, wybiją godziny;
poeci, jak one umierają pierwsi.

To dla mnie dwa fragmenty, które są sednem wiersza.
Właśnie o to chodzi, by czerpać z tego, co nam najbliższe- wtedy
to będzie ciągle żywe. Jeśli piszę o tym, co znam, wiersz staje się mi tak bliski, że nie potrafię nabrać do niego dystansu. To może być i wada i zaleta. Zaleta, bo jest szczery, obładowany emocjami. Wadą jest to, że teraz coraz więcej ludzi pisze jedynie pod publikę. W ich wierszach nie ma uczuć, robotyczne wiersze Smile

Być może szukają sztucznych inspiracji, zamiast chwycić to, co unosi się w codzienności.
Myśli są żywe, ale póki są myślami. W kartonie, ukryte, goreją emocjami. Wciąż drażliwe. Ale są żywe tylko dla autora, później umierają, ubrane w słowa. A słowa zostają, nawet jak już nie ma autora. Teraz trzeba odświeżyć i znów odmalować jego barwy.

Taką mam interpretację.

Pozdrawiam.

Tempeltuttle

Ovocku, zaletą Twoich interpretacji jest to, że Tobie się chce:) rozbierasz wiersze na alfabet Smile

aczkolwiek miałam inny zamysł. Jednak cieszę się, że jest on wielowarstwowy co się właśnie okazało Smile

dziękuję

@psik

Bezdomność jako świat poezji.
Dobre porównanie tematów poruszanych przez poetów do życia bezdomnych.
Przy pierwszym czytaniu raziła mnie ta wyliczanka dopiero jak ułożyłem sobie interpretację to przestała.

Dobry pomysł.

Tempeltuttle

To ja poczekam:)

ovoc_ziemii

Bezdomne wiersze, które nie mogą znaleźć swojego miejsca.

Tempeltuttle

Dzięki Wam uczę się rozumieć go inaczej Smile

dziękuję.

ovoc_ziemii

To nie zmienia faktu, że największą radością dla autora jest to, że odbiorcy w interpretacji trafiają w jego zamysł. Smile

Ale się nie poddaję. Po prostu na każdy wiersz patrzę przez swój pryzmat.

Tempeltuttle

Dla mnie radością jest właśnie odkrywanie o czym mogłam napisać w oczach czytelników, mam pokrętne myśli i dlatego Wasze pryzmaty bywają istotniejsze od mojego:)