"A po co mi światło?!"

maciano

"A po co mi światło?!"

Zaraz po przebudzeniu
Strącił dłonią słońce
Nie lubił gdy
Witało go o poranku
Sprawiając złudne
Uczucie pełni

Czas pociągał
Za kolejne sznurki
Niczyjego manekina
Każda sekunda
Wydawała się
Ostatnią

Rzadko spoglądał
Na zegarek
Nie chciał wiedzieć
Ile już godzin
Ukradła mu samotność....

A mówią że tylko
Szczęśliwi
Czasu nie liczą

LittleDragon

nie będę wałkował tematu Upiększania wersów wielkimi literami, bo temat przebrzmiały jak odchodzący rok.
Proza poetycka niezła, bo wierszowo, jakoś trochę omija kanon, choć w dzisiejszej dobie poezji, wszystkie nowinki są tolerowane. Jednak jest to zarys zbyt prozaiczny, z dnia samotnego Peela. przeczytałem, nic nie wyniosłem ciekawszego jak doznanie, że to już było, poita zbyt oczywista i powtarzana, można dodać,"...że szczęśliwi i zakochani czasu nie liczą..."
Beznamiętność, zbyt bije po wersach, choć użyta metaforyka nie jest zła.

ovoc_ziemii

Zgadzam się ze Smokiem, choć dla mnie prozaizacja w poezji nie jest zarzutem.

Pozdrawiam.

licorice

Mmm. Mi się podoba motyw niczyjego manekina.
I tytuł...
Smile