*

supp

stoję na tej ulicy-
jestem w odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie jestem
znikotyzowany tym czekaniem. przyszła tylko jakaś pani
starsza niż ciemność ciemniejsza
ze wzrokiem jak Pogorelich przy balladzie drugiej Chopina.

nazwałbym ją śmierć ale się śpieszę
może później to zrobię- teraz stoję

otwarty jak fortepian.
miejsce czas krawężnik- odpowiednie można powiedzieć
że zaparkowałem oddechy na swoje miejsca. teraz tylko
gotowy czekać.

grzeję.
aż krzyż się poci.

myślę tylko czy nie zmienić miejsca-
nie ma cię tu tam everywhere.
na to nie mam ochoty. ja

po prostu bym cię rozpisał gdybyś przyszła
transkrypcja oczu na nuty dydaktyka warstw podłoża.
ale tylko cisza

zdejmuje kolczyki
wkłada zużytą skórę-
staje mi się ciałem

znudzonym. śmierć gdzieś polazła w zimę w sandałach
to od twojego nieprzyjścia

nazywam odwagą.

menałe

wiersz świetny tylko ten tytuł mi nie leży Wink

naprawdę świetny wiersz
motyw krawężnika ostatnio dość często się powtarza

jednak najbardziej ujęło
teraz stoję jak otwarty fortepian
i
wkłada zużytą skórę-staje mi się ciałem

pozdrawiam , m.

supp

Kraweznika uzylem chyba pierwszy raz w wierszu.
dzieki
pozdr.

menałe

nie chodziło mi o Twoje wiersze
to ogólna uwaga
co nie znaczy że mam coś przeciwko Wink

supp

A ogolnie o co chodzi z tymi kraweznikami?

misiek

hehehehehe
kraweżnik jak nabrzeże dla starych okrętów
cmentarz dla tych co w bezruchu już tylko czekają
lub stary samochód z podniesioną maską
a daleka przypominaja fortepian a Pogorelich
z kluczem niekoniecznie wiolinowym stroi miny

ot takie wolne skojarzenie

pozdrawiam
Smile

menałe

@psik

przegadane, ciekawe

blazej01

naprawdę dobry, wyrazisty wiersz.

supp

Dziękuję Błażeju.
Pozdrawiam serdecznie Wink

ovoc_ziemii

Podoba mi się, taka trochę jakby strumieniówka.